ჩვენი კვლევის მიზანს წარმოადგენდა კოგნიტური ფუნქციების დეფიციტის თავისებურებებსა და სოციალურ უნარ – ჩვევებს შორის კავშირის შესწავლა და კოგნიტური, სოციალური და კლინიკური გაუარესების პრევენციული ფაქტორების დადგენა შიზოფრენიის მქონე პირველი ეპიზოდის პაციენტებისათვის.
მიღებული მონაცემების ანალიზის საფუძველზე ვაჩვენეთ, რომ პირველად ფსიქოზურ პაციენტებშიც, მსგავსად შიზოფრენიით დაავადებული ქრონიკული პაციენტებისა, რომლებიც გაცილებით დიდხანს (საშუალოდ 12 წელი) ავადობენ, პოზიტიურ და ნეგატიურ სიმპტომებთან ერთად, დაავადების საწყის ეტაპზე უკვე ვლინდება კოგნიტური დეფიციტი, რომელიც გავლენას ახდენს პიროვნების ყოველდღიურ აქტივობებზე და შრომის უნარზე. ამდენად, დაავადების მკურნალობის პროცესში სათანადო ყურადღება უნდა მიექცეს არა მარტო ფსიქოპათოლოგიური სიმპტომების რედუქციას, არამედ კოგნიტური დეფიციტის მკურნალობასაც.
ეფექტური პრევენციისა და მკურნალობისათვის, მნიშვნელოვანია ფსიქიკური აშლილობების ადრეული დიაგნოსტიკა და თანამედროვე მონიტორინგი. დიაგნოზირების საიმედობის ასამაღლებლად, მნიშვნელოვანია ფსიქიკურ აშლილობათა პათოფიზიოლოგიური მექანიზმების შეწავლა და დაავადების ობიექტური მახასიათებლების ე.წ. (ბიო)მარკერების (ენდოფენოტიპების) დადგენა. ჩვენი კვლევის ზოგადი მიზანი იყო ფსიქიკური აშლილობების, კერძოდ კი შიზოფრენიის და დეპრესიის დიაგნოსტიკისა და დაავადების სიმწვავის ხარისხის ობიექტურად გაზომვადი მარკერების გამოვლენა.
სხვადასხვა ფსიქოფიზიკური და ელექტროფიზიოლოგიური მეთოდებით გამოვიკვლიეთ შიზოფრენიის, დეპრესიის და პირველადი ფსიქოზური ეპიზოდის მქონე პაციენტები და შევადარეთ ჯანმრთელ პოპულაციას. შედეგებმა აჩვენა რომ:
1. შიზოფრენიით დაავადებულ პაციენტების ჯგუფს, რომლებიც ჩვენ გამოვიკვლიეთ ინფორმაციის დამუშავების პროცესები ჯანმრთელებთან შედარებით შენელებული აქვთ, თუმცა ყურადღების დროში განაწილების უნარი კვლავ შენარჩუნებული აქვთ. 2. პირველადი ფსიქოზური ეპიზოდის მქონე პაციენტებს მსგავსად შიზოფრენიით დაავდებული ქრონიკული პაციენტებისა (რომლებიც გაცილებით დიდხანს–საშუალოდ 12 წელი, ავადობენ) მხედველობითი სტიმულის სწორად დისკრიმინაციისათვის ჭირდებათ გაცილებით დიდი დრო ჯანმრთელ კონტროლებთან შედარებით. დეპრესიული პაციენტები კი ასრულებენ ჯანმრთელების მსგავსად. მასკინგის აღნიშნული დეფიციტი კარგად აისახა ასევე ელექტროფიზიოლოგიურ კვლევებშიც:
„გამონათების ეფექტის“ შედეგად ელექტროფიზიოლოგიური პასუხი უპირატესად აღმოცენდება სტიმულის ანთებიდან 200 მილისეკუნდის ლატენტობაზე (N1), როგორც ლატერალურ ოქციპიტალურ ქერქში(მხედველობითი პროცესინგის ვენტრალური გზა) ასევე მარცხენა პარიეტალურ ქერქში (დორსალური გზა). თუმცა შიზოფრენიით დაავადებული და პირველადი ფსიქოზური პაციენტების ეეგ პასუხის ამპლიტუდა მნიშვნელოვნად რედუცირებულია ჯანმრთელებთან შედარებით.
ეს შედეგი კი აჩვენებს რომ დეფიციტი დაავადების დასაწყისშივე აღინიშნება და კარგ შესაბამისობაშია ენდოფენოტიპის კონცეფციასთან. ეს კიდევ ერთხელ ადასტურებს რომ გამონათების უკუშენიღბვის ეფექტი ფუნქციური ფსიქოზების ენდოფენოტიპია. ასეთი ენდოფენოტიპების(მარკერების) არსებობა კი დაავადების ჩამოყალიბების რისკის შეფასების საფუძველზე, პრევენციის შესაბამისი ზომების გატარების შესაძლებლობას იძლევა.